🐕 Gdzie Pies Ma Serce

Przybory: szczotka, grzebień, trymer, nożyczki, gilotynka – to artykuły, bez których nie obejdzie się żaden właściciel psa. Każdy pies wymaga szczotkowania, a szczotek jest wiele rodzajów. Grzebień na ogół przydaje się głównie w okresie linienia do usuwania podszerstka, który u wielu ras wychodzi kępami. Ile pies ma zębów? Dorosły pies ma 42 zęby stałe: odpowiednio 20 w szczęce i 22 w żuchwie. Patrząc od środka po kolei są to z każdej strony: 3 siekacze (cęgi, średniaki, okrajki), kieł, 4 przedtrzonowce i 2 trzonowce w szczęce oraz 3 trzonowce w żuchwie. Łamaczami, charakterystycznymi dla mięsożerców, nazywamy parę zębów. Dlaczego warto sprawdzić czy pies ma chip? Jeśli Twój pies ma chip, oznacza to, że jeśli zostanie porwany lub zgubiony, istnieje duża szansa na odnalezienie go. W przypadku psów bez chipu może być trudniejsze lub wręcz niemożliwe odnalezienie ich właścicieli. Dlatego też ważne jest, aby upewnić się, że Twój pies ma chip. Witajcie, Jestem tu, aby wspomóc ludzi, którzy mają do czynienia z niewłaściwym traktowaniem psów. Niewłaściwe traktowanie psów jest skandaliczne i musi być powstrzymane. W tym celu powstała platforma Gdzie Zgłosić Że Pies Jest Źle Traktowany. Ta platforma ma na celu pomoc w diagnozowaniu problemów i udostępnianiu informacji o bezpiecznych i odpowiedzialnych miejscach, w Dorosły człowiek ma od 28 do 32 zębów, natomiast dojrzały pies powinien posiadać ich w sumie 42. Zęby czworonoga znajdują się zarówno w szczęce, jak i w żuchwie. Szczęka psa zawiera 20 zębów: 6 siekaczy, 8 zębów przedtrzonowych, 4 zęby trzonowe i 2 kły. Żuchwa psa zawiera 22 zęby, (dodatkowe zęby trzonowe). Oto podstawowe zasady: Jeśli pies zacznie sikać w domu na twoich oczach, wynieść go na zewnątrz i jeśli tam dokończy – pochwal go. Nie stosuj kar. Popularne wycieranie nosem zabrudzonego miejsca, jest bez sensu i sprawi więcej problemów niż pożytku. Pies zacznie się Ciebie bać i wypróżniać kiedy nie ma Cię w pobliżu. Gdzie jest pies Amy. Celem tego artykułu jest omówienie aktualnej lokalizacji psa Amy, przy użyciu podejścia technicznego i neutralnego tonu. Poprzez wyczerpującą analizę dostępnych informacji zbadamy różne możliwości i zmienne, które mogłyby wyjaśnić miejsce pobytu psa. Dlaczego mój pies ma łysiny? Grzybica, szkodniki, takie jak świerzbowce i bakterie, mogą prowadzić do infekcji, które mogą ostatecznie powodować łysienie u psa. Wraz z wypadaniem włosów wokół uszu, oczu, ust i w innych miejscach, objawy roztoczy u psa obejmują tłustą skórę, zgrubiałą skórę, swędzenie i stan zapalny. Bichon frise. Rasą psów idealną do domów, gdzie są dzieci, jest bichon frise. To niewielki piesek, który uwielbia pieszczoty i szybko przywiązuje się do właścicieli. Jest czuły i ma wesołe usposobienie. Dla młodszych i starszych dzieci wydaje się idealnym rozwiązaniem. Jeśli chcesz mieć takiego psa, to wiedz, że wymaga on Utrata wagi – brak apetytu powoduje utratę wagi. Omdlenia – niewydolność serca u psa może prowadzić również do omdleń. Szybszy i płytki oddech – obserwując bacznie pupila, możesz również zauważyć, że ma szybszy i bardziej płytki oddech. Siny język – chore serce u psa można rozpoznać przez język. Pies w kagańcu to normalność. Mój psiak co prawda nie należy do grona groźnych ras ale ma swój własny, mały kaganiec. Zakłada go gdy jedziemy autobusem lub podczas podróży samolotem. Początkowo nie mógł się do niego przekonać ale szybko zrozumiał, że musi go nosić jedynie sporadycznie i nie przez długi czas. W tym wpisie pokonanie stresu przed wyjściem z domu ma polegać, między innymi, na skojarzeniu psu, że wyjście z domu kończy się czymś przyjemnym. Będzie to jedzenie lub zabawa ale co ważne to skojarzenie zawsze wywołujemy w kolejności stresor ->jedzenie (zabawa). Tak po prostu następuje warunkowanie u zwierząt i ludzi. l26Q. Dorota Abramowicz Trzeba dążyć do tego, by pies przestał być dobrem powszechnym - mówi Miriam Gołębiewska, trenerka i psycholog zwierząt. - Nie każdy człowiek zasługuje, by być jego właścicielem. Ostatnie dni przyniosły kolejne, smutne informacje o psach porzucanych przez właścicieli. W Karwieńskich Błotach turystka, prawdopodobnie z Głubczyc, wyniosła z volkswagena sharana młodego psa i przywiązała go do drzewa. Przyglądała się temu trójka W dodatku takie postępowanie na oczach dzieci jest karygodne, bo kolejne pokolenie wychowywane jest w poczuciu, że zrobienie krzywdy zwierzęciu nie jest czymś złym. Co czuje pies pozostawiony w lesie przez swego pana?To samo, co czułby w takiej sytuacji człowiek, bo - jak już wcześniej mówiłam - pies odczuwa emocje podobnie jak my. Pojawia się więc u niego lęk, wynikający z porzucenia, który może być odczuwany przez zwierzę jako ból fizyczny. Nieprzypadkowo mówimy o „złamanym sercu”, czyli cierpieniu odczuwanym przez organizm człowieka, którego zostawiła ukochana osoba. Takie złamane serce ma także pies przywiązany do drzewa. Czy jesteśmy w stanie zapobiegać takim wydarzeniom?Z jednej strony każdy przypadek porzucenia psa i narażenia go - nie bójmy się tego słowa - na śmierć powinien być napiętnowany i ukarany, z drugiej konieczna jest profilaktyka, której istotnym elementem jest odpowiednie wychowywanie, od dziecka, przyszłych właścicieli psów. Trzeba też dążyć do tego, by pies nie był dobrem powszechnym. Mówi Pani o limitowaniu podaży psów, także nierasowych?Właśnie o to chodzi. Zwierzę to nie przedmiot, który - jeśli się znudzi - może być wyrzucony z samochodu i zastąpiony innym. Niestety, problemem w Polsce jest zbyt duża liczba psów. U nas porzucone zwierzaki czekają w schroniskach na opiekunów. W krajach skandynawskich jest odwrotnie - tam osoba, która chce wziąć czworonoga do domu, czeka na niego w kolejce chętnych, a wcześniej jest dokładnie sprawdzana. Nie każdy bowiem zasługuje na to, by być właścicielem psa, który nie jest rzeczą, tylko przyjacielem. Na razie nie ma przepisów prawnych, które by eliminowały nieodpowiedzialnych właścicieli...Za to są przepisy znowelizowanej ustawy o ochronie zwierząt, zakazującej hodowli psów i kotów w celach handlowych. Zakaz nie dotyczy hodowli zarejestrowanych w ogólnokrajowych organizacjach zajmujących się hodowlą rasowych psów i kotów, jak np. Związek Kynologiczny w Polsce. Przepisy te są jednak, niestety, omijane. Istnieje społeczne przyzwolenie na to, by niesterylizowane suki biegały wolno, na łączenie suczek z psem sąsiada, bo „będą takie ładne szczeniaki dla dzieci”. A co się stanie, gdy szczeniaki dorosną i przestaną się podobać? Ponadto Polak potrafi, więc rejestrowane są kolejne związki hodowców, np. miłośników Burków czy Azorków, które wydają taśmowo „rodowody”. Nie sprzyja to ograniczeniu w rozmnażaniu zwierząt, które mogą powiększyć pulę niechcianych psów. Niektórzy właściciele mogę się oburzyć - czy nierasowa suczka nie ma już prawa zostać psią mamą?Mitem jest przekonanie, że każda suka musi mieć szczeniaki. Nie musi i wcale nie zrobimy jej krzywdy, podejmując decyzję o sterylizacji. Nawet jeśli mamy w domu cudowną, ukochaną suczkę, poważnie i obiektywnie zastanówmy się, czy warto ją rozmnażać. Hodowla musi mieć cel, sens, musi do czegoś prowadzić. Niewykluczone, że godząc się - przez oszczędność na sterylizacji, niedopilnowanie lub świadome zaaranżowanie „małżeństwa” z psem znajomego - na szczeniaki, sprawiamy, że przekazywana jest na następne pokolenie choroba genetyczna (np. dysplazja) lub wrodzona skłonność do agresji. I nowy właściciel, zamiast cieszyć się z psa przyjaciela, wydaje duże kwoty na leczenie lub ma poważny problem z jego zachowaniem. Nie może przyjmować gości, wyjechać z psem na wakacje... Psa przecież można wychować...Czasem kosztuje to wiele czasu i energii, a w wyjątkowych przypadkach nie przynosi efektów. Tymczasem jeśli pies, którego przodkowie byli łagodni, nie ma predyspozycji do agresji, to prawdopodobieństwo, że będzie on zachowywał się poprawnie, jest bardzo duże. Ponadto należy pamiętać, że w momencie, gdy w naszym domu nasza suka rodzi szczeniaki, automatycznie stajemy się hodowcami w pełnym tego słowa znaczeniu. Czyli?Przyjmujemy odpowiedzialność za całe psie życie. Nie jednego szczeniaczka, ale pięciu, siedmiu, a może i dwunastu psów, bo tyle może być w miocie. Zanim jeszcze suka urodzi, szukamy dla nich nowych, odpowiedzialnych domów, sprawdzając warunki u każdego z opiekunów. Jeśli z nieprzewidzianych przyczyn właściciel naszego szczeniaka musi go oddać, powinniśmy być przygotowani na przyjęcie psa do domu, bo żaden nie ma prawa trafić do schroniska. Rozmawiała: Dorota Abramowicz Tytuł: Psie serceAutor: Michaił Bułhakow Tytuł oryginału: Собачье сердцеPrzekład: Barbara DohnalikOpis W sercu Sowieckiej Rosji profesor Preobrażeński (Włodzimierz Dyła) cieszący się europejską sławą rozwija innowacyjny sposób odmładzania ludzkiego ciała. Medyk przygarnia błąkającego się bezpańskiego psa Szarika (Wojciech Rusin). Jednak nie kieruje się dobrocią serca, a potrzebą rozwoju nauki. Przeszczepia znajdzie ludzkie organy, dzięki czemu zwierzę zmienia się w człowieka, ale tym samym zyskuje najgorsze ludzkie przywary. „Psie serce” to już kolejna realizacja genialnej twórczości Michaiła Bułhakowa w naszym teatrze. Opowiadanie przez swój kontrowersyjny charakter po raz pierwszy opublikowano dopiero po ponad czterdziestu latach od śmierci autora. Utwór miał znaleźć się w tomie „Diaboliada”, wydanym w 1925 roku, jednak ówczesna cenzura dopatrzyła się krytyki młodego państwa rewolucji proletariackiej. CENY BILETÓW: Kategoria Normalne Ulgowe I 60 zł 35 zł II 45 zł 25 zł III 20 zł 10 zł InformacjePremiera: 14 listopada 2020 r. Czas trwania: Liczba przerw: RealizatorzyAdaptacja / Reżyseria: Igor GorzkowskiScenografia / Reżyseria świateł: Jan PolivkaKostiumy: Joanna WalisiakChoreografia: Inga PilchowskaMuzyka: Zbigniew KozubObsadaGaleriaPSIE SERCE: scena zbiorowa/fot. Natalia KabanowPSIE SERCE: Maciej Grubich/fot. Natalia KabanowPSIE SERCE: Włodzimierz Dyła/fot. Natalia KabanowPSIE SERCE: scena zbiorowa/fot. Natalia KabanowPSIE SERCE: Wojciech Rusin/fot. Natalia KabanowPSIE SERCE: Włodzimierz Dyła, Krzysztof Olchawa/fot. Natalia Kabanow Problemy z sercem – sygnały ostrzegawcze Podobnie jak ludzie, psy mogą cierpieć na problemy z sercem, które jeśli są poważne, mogą prowadzić nawet do śmierci. Należy więc dbać o serce naszego przyjaciela, wykorzystując w tym celu znajomość najczęstszych objawów i przyczyn chorób układu krążenia. Dzięki temu zapewnimy mu skuteczną profilaktykę, a także będziemy wiedzieć jak postąpić, kiedy pojawi się problem. Typowe objawy chorób serca u psów Istnieje wiele objawów, które można zaobserwować, gdy u psa występują problemy z sercem. Oczywiście, ich przyczyny mogą być różne, jeśli jednak wiele z symptomów występuje razem, problem z sercem jest bardziej prawdopodobny: Wymioty – którym często towarzyszy słaby apetyt. Spuchnięty brzuch – co zazwyczaj spowodowane jest gromadzeniem się płynów w narządach – w tym w płucach. Zmęczenie – pies męczy się łatwiej niż zwykle lub odmawia ulubionych zabaw. Widoczne osłabienie – z powodu pomniejszonej ilości krwi, która dostaje się do mózgu. Gorączka – prawidłowa temperatura ciała psa waha się od 37,5 ° C do 38,5 ° C, a temperatura ciała od 39,7 ° C wskazuje na gorączkę. Częste przyspieszanie akcja serca – które można zaobserwować, kładąc rękę na klatce piersiowej psa. Prawidłowe tętno u psów ras małych wynosi do 120 uderzeń na minutę, u psów ras średnich 90 a u dużych 60. Przyśpieszone tętno to 160 uderzeń na minutę u średnich psów, 140 u olbrzymich, 180 u małych i 220 u szczeniąt. Intensywny kaszel – zwłaszcza podczas lub tuż po treningu/spacerze lub godzinę lub dwie przed snem. Problemy z oddychaniem – podczas ćwiczeń lub nawet zwykłych codziennych czynności ruchowych. Wahania masy ciała – na skutek problemów z sercem może wystąpić u psa nagły spadek masy ciała wywołany utratą zdolności do przechowywania zdrowego tłuszczu lub też odwrotnie, często psy z nadwagą, otyłe mają problemy z sercem, które jest w tym przypadku wtórnym schorzeniem otyłości. Niepokój – pies bywa pobudzony bardziej niż zwykle oraz unika leżenia z powodu dyskomfortu. Niebiesko-szary odcień języka lub dziąseł – spowodowany złym przepływem tlenu. Dlaczego pojawiają się problemy z sercem? Istnieje kilka różnych powodów: Podeszły wiek – podobnie jak u człowieka, serce psa słabnie wraz z wiekiem. Urazy – które pośrednio mogą uszkodzić serce lub spowodować dodatkowy nacisk, zmuszając narząd do cięższej niż zazwyczaj pracy – na przykład złamane żebra. Infekcja – uszkodzenia serca mogą powstać na skutek różnego rodzaju infekcji. Należą do nich infekcje wsierdzia okołosercowego, parwowirus, borelioza czy choroba Chagasa. Dieta – do problemów z sercem u psa przyczynia się również zła dieta, zwłaszcza jeśli jest to dieta prowadząca do otyłości. Nadmierny wysiłek fizyczny – psy potrzebują ruchu, ale należy znać ich ograniczenia. Nadmierne obciążenie psa wysiłkiem fizycznym, może doprowadzić do problemów z sercem. Rasa – niektóre rasy są bardziej podatne na problemy z sercem niż inne. Do najbardziej zagrożonych należą: owczarki niemieckie, boksery, cocker spaniele, dogi niemieckie, labradory i rottweilery. Jak chronić serce psa – chociaż czasami to niemożliwe, aby zapobiec chorobie psa, są rzeczy, które można zrobić, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia u niego problemów z sercem: Utrzymuj prawidłową masę ciała – jeśli pies ma nadwagę, oznacza to, że jego serce musi pracować ciężej i istnieje większe prawdopodobieństwo wystąpienia problemów związanych z układem krążenia. Zapewnij regularną dawkę ćwiczeń – oczywiście z uwzględnieniem możliwości fizycznych twojego psa. Regularna aktywność fizyczna stopniowo zwiększy wydolność i wzmocni jego serce. Bądź czujny – zwracaj uwagę czy u twojego psa występują typowe dla chorób serca objawy, a jeśli tak, zawsze informuj o tym podczas wizyt u weterynarza. Jeśli podczas osłuchania dadzą słyszeć się szmery serca lub wystąpią inne niepokojące sygnały, postępuj zgodnie z wszelkimi wskazówkami, jakich udzieli ci specjalista. Profilaktyka ma znaczenie Czas ma kluczowe znaczenie, jeśli chodzi o problemy z sercem, dlatego regularne kontrole u weterynarza i badania diagnostyczne są bardzo ważne. Jeśli podejrzewasz, że u twojego psa występuje problem z sercem, nie zwlekaj! Natychmiast skontaktuj się z weterynarzem, aby uzyskać właściwą diagnozę i najlepszy sposób leczenia. Josh Weiss-Roessler, (dostęp: źródło: akcesoria dla pieseczków i kotów znajdziesz tu. Iwi_ autor Johanka Przeczytano razy: 53 208 Urocze, puchate kulki radośnie biegają po ogrodzie, ciesząc się z towarzystwa sióstr i braci, jednak kiedy na horyzoncie nagle pojawia się obcy człowiek, ich uwaga natychmiast kieruje się w jego stronę. Szczeniak, który dociera do niego pierwszy zaczyna szarpać gościa za nogawki spodni i ciągnąć za luźno zawiązane sznurówki butów, zabawnie przy tym powarkując. Oczywiście, decyzja o wyborze szczeniaka natychmiast zostaje podjęta. Przebojowy piesek, który przebiera łapkami szybciej od innych właśnie poznał swoich nowych właścicieli, nie sposób wszak odmówić mu uroku. To nic, że sprowadzenie do domu czworonożnego członka rodziny planowano dopiero na wiosnę, a celem wizyty w hodowli była wyłącznie rozmowa o potrzebach rasy. Los tak chciał, a serce chętnie przystało na jego propozycję. On już nie stara się zwrócić niczyjej uwagi, nie podbiega do krat boku, by pozdrowić przechodzącego obok człowieka głośnym szczeknięciem, nie interesuje go już to, co dzieje się dookoła. Siedzi w kącie i patrzy, a jego spojrzenie pełne jest smutku i desperacji. Dosłownie przeszywa duszę. Najwyższa pora, aby również on otrzymał nowy dom – bez względu na to, co mają o nim do powiedzenia wolontariusze schroniska. Obok tego psa po prostu nie dało się przejść obojętnie! Obrazki jak te przedstawione wyżej spotykam zaskakująco często, zarówno w opowiadaniach znajomych, jak w Internecie. Zwykle na myśl przywodzą one słuchaczowi wizję dzielonych z psem szczęśliwych chwil, a na twarz – melancholijny uśmiech. Ja jednak, gdy kolejna osoba opowiada mi o tym jak przeznaczenie połączyło ją z ukochanym psem, odczuwam raczej niepokój niż radość, a zamiast myśleć o tęczowej relacji łączącej człowieka z jego czworonogiem od razu zaczynam się zastanawiać nad tym, co mogło pójść nie tak. I chociaż wierzę, że zdarzają się przypadki, w których rzeczywiście ten jeden, jedyny pies trafia na tego jedynego człowieka, to jednocześnie wiem, że gdy mowa sprowadzeniu do domu nowego członka rodziny serce jest najgorszym możliwym doradcą. Bowiem pies to przede wszystkim odpowiedzialność. Sielskie obrazki ze wspólnych spacerów po lesie są do niej jedynie dodatkiem. Bez wątpienia życie z psem potrafi być bardzo satysfakcjonującym doświadczeniem, dobrze jest przy tym mieć na względzie fakt, że doświadczenie to jest mocno rozciągnięte w czasie – w zależności od rasy i stanu zdrowia danego osobnika może trwać nawet kilkanaście lat! To daje ogromną liczbę spędzonych razem godzin, a czasem także co najmniej równie wielką liczbę problemów, które trzeba pokonać. A problem problemowi nie równy! Więcej nawet, to co dla jednej osoby jest sprawą życia lub śmierci, dla innej może być całkowicie nieistotną błahostką, na którą uwagę zwraca się rzadko – o ile wcale. Dlatego myśląc o kupnie czy adopcji psa nie można dać się ponieść wyobraźni. Zamiast wizualizować sobie radosną zabawę piłką w okolicznym parku i długie spacery wśród podmiejskich nieużytków lepiej spokojnie zastanowić się nad tym, czego dokładnie oczekuje się od czworonożnego towarzysza. A później powtórzyć ten proces jeszcze co najmniej pięć razy, aby nie okazało się, że pies, który w pierwszej chwili chwycił za serce zupełnie nie pasuje do swojego właściciela i nie potrafi sprostać stawianym mu wymaganiom. Istnieją osoby, które w takiej sytuacji odłożą na bok swoje ambicje i zmienią plany, tak, aby zaspokoić potrzeby zwierzaka, jednak najprawdopodobniej gdzieś z tyłu głowy zawsze już będą czaić się frustracja i rozczarowanie. Bo gdy przychodzi podjąć decyzję, której konsekwencje będą odczuwalne przez kolejnych kilkanaście lat serce najlepiej mieć zimne. photo credit: [Paturo] Xonxa via photopin (license) ikeofspain 2011-04 – Barni Pup Pics (Tarland) – 65 via photopin (license) Jakie są objawy choroby serca u psów i jak żyć z tym problemem – pytamy Rafała Niziołka, lekarza weterynarii specjalizującego się w profilaktyce, diagnozowaniu i leczeniu chorób układu krążenia i układu oddechowego. Jakie są objawy choroby serca u psów i kotów? Przede wszystkim trzeba zwracać uwagę na to, jak pies funkcjonuje w ruchu. Czy się męczy szybciej niż dotąd, dyszy – czyli czy ma tzw. nietolerancję wysiłkową. Niepokoić powinien długotrwały kaszel, zwłaszcza gdy zwierzę zmienia pozycję, np. gwałtownie zeskakuje z fotela, albo kaszle tuż po obudzeniu. Alarmującym sygnałem jest też kaszel powysiłkowy – gdy pies kaszle np. po biegu. Zdarzyć się może omdlenie, ale ono powoduje zwykle, że właściciel natychmiast trafia z psem do weterynarza. Typowe objawy problemów z sercem to także widoczne wodobrzusze zdarzające się u dużych ras – obrys brzucha się powiększa, a pies stopniowo traci masę ciała, często niezależnie od utrzymującego się dobrego apetytu. Koty chore na serce rzadko kaszlą, za to mają duszności zwłaszcza po wysiłku, tracą apetyt, są apatyczne, przyjmują często pozycję ulgową – na tzw. sfinksa – lub zwijają się w kłębek i tkwią w bezruchu. Czy można zapobiegać chorobom serca u zwierząt? Właściciel powinien mieć świadomość, jakie choroby serca u psów rasowych grożą jego zwierzęciu. Są bowiem rasy podatne na niektóre z nich. Duże psy cierpią np. na kardiomiopatię rozstrzeniową – chorobę polegającą na powiększeniu się serca z utratą zdolności do kurczenia się (dotyczy to dobermanów, bokserów, dogów niemieckich, wilczarzy irlandzkich, zachorowania zdarzają się też labradorom i golden retrieverom). Na kardiomiopatię chorują psy między drugim a szóstym rokiem życia. Mniejsze rasy (ważące do 20 kg) – jamnik, pudel, maltańczyk, york – cierpią na niedomykalność zastawki dwudzielnej. To choroba zwyrodnieniowa, starcza, na którą zapadają psy powyżej szóstego, siódmego roku życia. Szczególnie często cierpią na nią cavalier king charles spaniele. Koty z kolei chorują na kardiomiopatię przerostową, w której ściany serca grubieją, zmniejsza się światło komory lewej i serce pracuje nieprawidłowo. Zdarza się ona przede wszystkim u maine coonów, brytyjskich niebieskich, norweskich leśnych. Coraz więcej właścicieli kotów rasowych decyduje się na profilaktyczną diagnostykę kardiologiczną (echo serca), umożliwiającą wykrycie tych chorób. U kotów tworzą się też zakrzepy w sercu, które wędrują z krwią i zatykają naczynia tętniczne. Zwierzę bardzo wtedy cierpi, ma niedowład tylnych kończyn, może gorączkować. Psy i koty nierasowe nie zapadają na choroby serca? Te rasowe są po prostu częściej badane profilaktycznie. Nierasowe trafiają zaś do lekarza, dopiero gdy jest już podejrzenie, że chorują. Jeżeli mieszaniec jest podobny do jakiejś rasy podatnej na choroby serca, powinien być częściej badany. Jak często zdarzają się anatomiczne wady serca? Stanowią one ok. 2-3 proc. wszystkich dolegliwości układu krążenia, reszta to choroby serca u psów, które są nabyte. Wśród wad najczęstsze są zwężenie aorty, zwężenie tętnicy płucnej i tzw. przetrwały przewód tętniczy, czyli pozostałość z czasów życia płodowego, kiedy krew, omijając nieczynne jeszcze płuca, przepływa z tętnicy płucnej do aorty. Ten przewód powinien się zamknąć w ciągu kilkunastu godzin po urodzeniu, ale czasem tak się nie dzieje. Zdarzać się to może zarówno u ras dużych (np. owczarek niemiecki), jak i u małych (np. york). Wada wcześnie wykryta jest całkowicie wyleczalna. Można bowiem przeprowadzić operację polegającą na zamknięciu nieprawidłowego połączenia. Wady serca wykrywa się za pomocą echa serca i w wielu krajach wykonanie tego badania należy już do obowiązków hodowców. U nas na razie niewiele osób się na to psy cierpią na miażdżycę i inne choroby cywilizacyjne, mogą np. mieć zawał? Psy nie mają problemów z cholesterolem. Tylko w wypadku niedoczynności tarczycy dochodzi do zaburzenia metabolizmu lipidów. To jedyny, dość rzadki przypadek, kiedy pies może mieć klasyczny zawał, taki jak u człowieka. Normalnie się to nie zdarza, bo anatomia układu krążenia jest inna – serce psa jest lepiej ukrwione, ma więcej naczyń wieńcowych i są one lepiej rozgałęzione niż u człowieka. Występują natomiast tzw. mikrozawały, związane z przewlekłymi chorobami serca, szczególnie w stadium zaawansowanym. Powodują one często groźne dla życia arytmie. Psy nie cierpią też na pierwotne nadciśnienie tętnicze. Miewają jednak wtórne nadciśnienie, wywołane przewlekłymi chorobami, np. niewydolnością nerek. W takiej sytuacji również niekiedy wskazane jest mierzenie ciśnienia. Zdrowemu psu należy robić okresowe badania serca? Bardzo ważne jest osłuchanie szczeniaka, koniecznie podczas wizyty przed pierwszym szczepieniem. Gdy lekarz zauważy coś niepokojącego, powinien skierować go do specjalisty. Zdrowe psy małych ras trzeba przyprowadzić na kontrolę do kardiologa, gdy mają pięć, sześć lat. Większe, zwłaszcza należące do ras zagrożonych, dużo wcześniej – już gdy mają około roku czy dwóch lat. Muszą zostać osłuchane – to jest najważniejsze badanie. Jeśli lekarz usłyszy szmer, arytmię – ustali, jakie jeszcze badania są niezbędne. Może to być zapis ekg, rentgen klatki piersiowej czy echo serca. W przypadku kotów ekg ma niewielkie znaczenie, za to bardzo istotny jest rentgen, a najważniejsze – echo serca. Pozwala ono jednoznacznie stwierdzić chorobę i określić sposób leczenia. Jeśli wcześniej nic się złego z kotem nie będzie działo, należy przyjść z nim do kontroli, gdy skończy osiem, dziewięć lat. Czy jakiemuś psu przeszczepiono już serce, wszczepiono rozrusznik lub by-passy? Teoretycznie przeszczep czy by-passy są możliwe, ale jeśli się je robi, to tylko eksperymentalnie. Operacje wszczepienia zastawek u psów wykonuje się w niektórych ośrodkach akademickich w Stanach Zjednoczonych, ale z uwagi na ogromne koszty są to także zabiegi eksperymentalne. Z kolei wszczepienie rozrusznika jest standardową procedurą w leczeniu ciężkiej arytmii ze zbyt wolnym rytmem serca i objawami (omdleniami, osłabieniem). Takie zabiegi wykonuje się też w Polsce. Skierowałem kiedyś mojego pacjenta na wszczepienie rozrusznika – żył z nim półtora roku. Był to młody golden retriever, a zabieg wykonano, gdy miał ponad to kosztuje? W tym wypadku ok. 2 tys. zł. Zabieg wymaga obecności świetnego anestezjologa oraz doskonale wyszkolonego zespołu chirurgicznego. W Polsce najlepszą chirurgię serca ma uczelnia we Wrocławiu. Czy chory na serce pies może żyć normalnie? Choroby serca u psów narzucają pewne ograniczenia. Reguła jest taka: małemu psu wolno więcej, zwłaszcza jeśli został wcześnie zdiagnozowany. Powinien chodzić na spacery, ale trzeba mu dozować ruch. Nie wolno puszczać go luzem, żeby to nie był jego ostatni bieg w życiu. Dzięki lekom nowej generacji możemy przedłużyć zwierzęciu życie o pięć do ośmiu lat. Oczywiście, dotyczy to wczesnego stadium choroby serca u psów . Im później ją wykryjemy, tym bardziej kurczy się ten czas – na przykład do kilku lub kilkunastu miesięcy. Psa czekają jednak częste wizyty u kardiologa i regularne badania. Jakie są koszty leczenia? Choroby serca u psów i kotów są chorobami, które znacznie mogą obciążyć portfele opiekunów. Mam pacjenta, doga niemieckiego, który choruje na kardiomiopatię rozstrzeniową. Mija już 30 miesiąc jego terapii. Kosztuje to właścicieli kilkaset złotych miesięcznie. Inny mój pacjent – owczarek niemiecki – dzięki naszym staraniom żył dwa lata od momentu rozpoznania choroby. Gdy właściciel podliczył wszystkie wydatki, okazało się, że wyniosły one ok. 20 tys. zł. Tyle kosztują nie tylko wizyty, leki, badania, ale też specjalna dieta. W przypadku mniejszego psa koszty leczenia z reguły nie przekraczają 200 zł miesięcznie. Jak powinna wyglądać dieta psa chorego na serce? Przede wszystkim trzeba ograniczyć sól. Jeśli chory na serce pies dostaje słone jedzenie, więcej pije, a gdy więcej pije – może to powodować nasilenie kaszlu, pojawia się skłonność do obrzęków, do wodobrzusza. Czasem, zwłaszcza w zaawansowanej chorobie, trzeba ograniczać psu ilość wody. Nie można jednak robić tego samemu, a jedynie w porozumieniu z lekarzem. Trzeba unikać podawania psom naszego jedzenia – wędlin, tłustych sosów i pikantnych potraw. Nie należy też podawać psom słodyczy, bo zwiększa to ryzyko cukrzycy, która może być zagrożeniem dla zwierząt z chorobami serca, a także pośrednio je wywoływać. Szczególnie niebezpieczna jest czekolada, zwłaszcza gorzka, która w większych ilościach może być dla psów trucizną. Czy paląc, szkodzę swojemu zwierzakowi? Oczywiście. Nie jego sercu, ale płucom. Odnotowano przypadki, gdy bierne palenie doprowadziło do powstania nowotworów tego narządu. Palenie jest też szkodliwe w przypadku chorób przewlekłych – zapalenia oskrzeli u psów i astmy u kotów. Paląc, zwiększamy ryzyko, że nasze zwierzę zachoruje. Skąd mam wiedzieć, czy mój zwierzak ma prawidłowy puls? Puls zdrowego kota czy psa zwykle odpowiada liczbie uderzeń serca. Im większy pies, tym mniejsze tętno, np. dog niemiecki ma puls zbliżony do ludzkiego: 60-80 uderzeń na minutę w spoczynku, a mały pies, np. jamnik, aż 160-180 uderzeń. Puls szczeniaka jest taki sam jak puls kota – do 220 uderzeń na minutę. Rozmawiała: Beata Mirska Podziel się tym artykułem: to portalu tworzony przez specjalistów, ekspertów ale przede wszystkim przez miłośników zwierząt.

gdzie pies ma serce